در گذر زمان همه چیز دست‌خوش تغییرات کوچک و بزرگ می‌شود. تغییراتی که گاه برای ما مفید و گاه مضر هستند. از جمله تغییرات جالبی که در سبک زندگی بشر رخ داده می‌توان به زندگی آپارتمان نشینی اشاره کرد. تجمع چندین خانوار در یک ساختمان که با نظم و ترتیب خاصی شکل گرفته است. اما گاهی همین نظم و ترتیب تحت تاثیر عوامل داخلی و بیرونی مختل می‌شود. از جمله مشکلات زندگی آپارتمان نشینی احتساب هزینه‌های مشترک ساختمان است. البته لازم به ذکر است که این موضوع به خودی خود مشکل نبوده و بی‌نظمی و عدم همکاری ساکنین آن را به یک دغدغه تبدیل می‌کند. با مجله‌ی مانیار همراه باشید تا بیشتر درخصوص هزینه‌های مشترک ساختمان صحبت کنیم.
هزینه‌های مشترک ساختمان
هزینه‌های مشترک ساختمان به دو دسته تقسیم می‌شوند. پیش از ذکر دسته‌بندی‌ها باید تعریف کوتاهی از بخش‌های مشترک ارائه دهیم. بخش‌های مشترک یا مشاعات، قسمت‌هایی هستند که جزئی از ساختمان بوده ولی هیچ‌کدام از ساکنین مالک آنها نیستند. اما باتوجه به قوانین مشخص باید هزینه‌ای برای آن پرداخت کنند. بر طبق ماده ی 25 آئین‌نامه اجرایی قانون تملک آپارتمان‌ها هزینه‌های مشترک ساختمان به دو دسته‌ی: حفظ و نگهداری ساختمان و هزینه‌های اداری و حق‌الزحمه ی مدیر/مدیران تقسیم می‌شود.
هنگام پرداخت هزینه‌های مشترک، مبالغ به شکل: هزینه‌های نسبی، هزینه‌های ثابت و هزینه‌های موردی در می‌آیند. هزینه‌های نسبی شامل تمام ساکنین می‌شود با این تفاوت که عواملی نظیر متراژ واحد و تعداد ساکنین در آن دخیل هستند. بلعکس هزینه‌های ثابت به صورت مساوی بین ساکنین تقسیم شده و برای امور نگهبانی، سرایداری، تعمیرات و … استفاده می‌شود. هزینه‌های موردی نیز شامل برخی خدمات بوده که در اختیار بعضی از ساکنین قرار می‌گیرد.
محاسبه‌ی هزینه‌های مشترک ساختمان
هزینه‌های مشترک ساختمان برگرفته از مجموعه خرج‌ها و اتفاقاتی است که برای مشاعات رخ داده است. بخشی از این هزینه‌ها شارژ ساختمان نام دارند. شارژ ساختمان مبلغی است که هر کدام از ساکنین باید به مدیریت ساختمان پرداخت کنند. حال واحد تحت مالکیتشان پر یا خالی باشد. پیش‌تر لیست مشاعات آپارتمان را در اختیارتان قرار داده بودیم. برای محاسبه‌ی هزینه‌های مشترک ساختمان مدیر مجموعه یا هیئت مدیران جلسه‌ای با ساکنین برگزار کرده و نحوه‌ی محاسبه و پرداخت را با آنها طی می‌کند.
چنانچه واحدی مستاجر دارد، باید به قولنامه‌ی وی مراجعه شود. چراکه مالک و مستاجر باید از پیش چننین موضوعی را در قولنامه حل کنند. اگر وظیفه‌ی پرداخت شارژ با صاحب ملک بود و از آن سر باز زد، مستاجر می‌تواند هزینه را از اجاره‌ی ماهیانه کسر کند. بلعکس این اتفاق نیز رخ می‌دهد. پرداخت این هزینه‌ها ضروری بوده و نمی‌توان از پرداخت آنها سر باز زد. برای مثال گاهی ساکنین طبقه‌ی همکف به دلیل عدم استفاده از آسانسور درخواست کسر مبلغ می‌کنند.
در صورتی که چنین چیزی امکان‌پذیر نیست. در محاسبه‌ی برخی فاکتورها مانند آب و برق و گاز گاهی برخی دوگانگی ها ایجاد می‌شود. چراکه برخی از ساکنین مدعی عدم حضور در ساختمان به اندازه‌ی دیگر واحدها هستند. چنانچه واحدهای ساختمان یک اندازه بود چنین عذری موجه نیست. اما در ساختمان‌های خاص با متراژهای گوناگون، هزینه‌ی پرداختی هر واحد تغییر خواهد کرد.
هزینه‌های ثابت ساختمان
از جمله هزینه‌های مشترک و ثابت ساختمان: حقوق مدیر ساختمان، بخش نگهبانی و سرایداری هستند. هر کدام از این اشخاص یا گروه ها به ازای کاری که می‌کنند از ساکنین مجموعه حقوق می‌گیرند. البته لازم به ذکر است که این تعدد افراد خدمات دهنده اغلب در ساختمان‌های بزرگ به چشم می‌خورد. مدیر یک ساختمان بزرگ درست مانند یک کارمند بوده و باید از حقوق پایه وزارت کار و بیمه و مزایا برخوردار شود.
بخش نگهبانی نیز به همین صورت بوده با این تفاوت که مواردی نظیر وضعیت تاهل، حق اولاد، مدرک تحصیلی و … در پرداخت نهایی تاثیرگذار هستند. سرایدار نیز معمولا شرایط مشابهی دارد با این تفاوت که برخی ساختمان‌ها ترجیح می‌دهند با یک نیروی قراردادی به جای ثابت کار کنند. در نهایت کلیه‌ی این مخارج زیرمجموعه ی هزینه‌های مشترک ساختمان به حساب می‌آیند.
حرف آخر …
پیشنهاد می‌کنیم در صورت مستاجر یا مالک بودن، موارد ضروری این چنینی را حتما در قولنامه ذکر کنید تا بعدها مشکلی پیش نیاید. حل مشکلات آپارتمانی در طی جلسات و در آرامش کامل مسلما نتیجه‌ی بسیار بهتری دارد. در غیر اینصورت هر کدام از ساکنین می‌توانند به راحتی از طریق مراجع قضایی شکایت خود را درخصوص هزینه‌های مشترک ساختمان تنظیم کنند.
برچسب‌ها: آپارتمان , شارژ ساختمان , قوانین شارژ ساختمان , مشاعات